بقیه و فعلا دیگر هیچ!

خب من نشاء توت فرنگی گرفتم که الا ن وضعیت خوبی نداره .ی دونه میوه داده بود اما وقتی برگشتم خونه پیداش نکردم !

ذرت ها هنوز در نیومدن ! 

جوها هنوز زنده ان و دارن برای زندگی تلاش میکنن.

گیاه آبزیم از بین رفت 

 نخود ها هم که خیلی وقته از بین رفتن .

فعلا نظری برای کشت گیاه جدید ندارم.

اصلاح می کنم به زودی یونجه و کتان می کارم به امید خدا و دو نوع بذرگلسلوی و ختمی هم کاشتم که با این وضعیکه من ازگیاهام نگهداری میکنم فکرنکنم در بیان.(توی تصویر نیستن)

کشت توت فرنگی :

شما در دو فصل بهار و پاییز می توانید توت فرنگی بکارید. توت‌فرنگی با روشی موسوم به رانر زیاد می‌شود. یعنی بوته‌های جــدید را که ریشه‌دار باشند در محل مورد نظرتان می‌کارید. در نتیجه امکان بیمار بودن بوته‌ها زیاد است. دقت کنید که بوته بیمار را نخرید. لکه برگی، سفیدک پودری، پوسیدگی سیاه ریشه جزو مهمترین بیماری‌های توت‌فرنگی است که نشانه‌های بارزی هم دارند. مثلا لکه‌های روی برگ و سفیدک‌های روی ساقه و برگ.

بهتر است در هر گلدان تنها یک بوته بکارید مگر اینکه از گلدان‌های مستطیلی شکل دراز استفاده کنید که بتوانید بین هر دو بوته ۴۰ سانتی‌متر فاصله بگذارید. هر جایی که گرما و خورشید مناسب داشته باشد، برای قرار دادن گلدان توت‌فرنگی شما خوب است. توت‌فرنگی‌ها به دنبال مکانی مناسب و معتدل برای زندگی سه تا چهار ساله خودشان هستند. پس آن را از آنها دریغ نکنید. توت‌فرنگی‌ها دوست ندارند تابستان‌های بسیار گرم و خشک را تحمل کنند.درجه حرارت مناسب برای پرورش توت‌فرنگی بین ۱۵ تا ۲۵ درجه سانتیگراد است. البته توت‌فرنگی سرما را هم تحمل می‌کند و در برابر آن نیمه مقاوم است. در زمستان اگر روی بوته‌های توت‌فرنگی‌تان را بپوشانید تا دمای ۱۸- درجه سانتیگراد را تحمل می‌کنند.

برای کود گلدانتان بهتر است از ترکیبی از کودهای کمپوست مخصوص باغ، برگ یا زباله‌های سبز بازیافت شده استفاده کنید و تا  عمق ۱۵ سانتی‌متری خاک گلدانتان (از بالا) را با آن بپوشانید. بوته‌ها به خوبی درون خاک جای دهید و مطمئن شوید که جوانه برگ‌ها همتراز با خاک است.

معمولا پرورش توت‌فرنگی، به ویژه وقتی جنس بوته‌های آن مرغوب باشد، بسیار آسان است. در ابتدا تنها کافی است علف‌های هرز را از خاک خارج کنید، اما وقتی میوه‌ها شروع کردند به در آمدن، حواستان به حشرات و آفت‌ها هم باشد.مهمترین نکته در پرورش توت‌فرنگی این است که خاک گلدان آن را مرطوب نگه دارید. البته باید حواستان هم باشد که به طور ناگهانی حجم زیادی از آب را پای گلدان نریزید.اگر گلدانتان را روی بالکن قار می‌دهید، وقتی میوه‌ها در آمدند، پیش از اینکه رنگی به خود بگیرند، روی آنها را با پلاستیک بپوشانید. این کار آنها را از گزند پرنده‌ها در امان نگه می‌دارد.

هر وقت توت‌فرنگی‌تان دورتادورش قرمز شد، یک روز به آن وقت بدهید و آن وقت آن را بچینید. این فرصت یک روزه آنها را شیرین‌تر، آبدارتر و خوش عطرتر می‌کند. وقتی زمان باردهی بوته‌ها تمام شد، باز هم حواستان باید به بوته باشد. شاخه‌های زائد را بزنید و تنها برگ‌های کوچک را باقی بگذارید. از لخت شدن بوته‌تان نترسید. برگ‌ها دوباره رشد خواهند کرد. خاک گلدان را تقویت کنید. برای تقویت خاک می‌توانید از همین برگ‌های خود بوته که جدا کرده‌اید یا کودهای کمپوستی استفاده کنید.

منبع : سایت beytoote

لوبیا چشم بلبلی

شرایط کاشت لوبیا چشم بلبلی

محل کاشت لوبیا چشم بلبلی
لوبیا چشم بلبلی به محلی آفتابگیر، سر پوشیده و به دور از باد، احتیاج دارد که باید با خاک حاصلخیز و مرطوب نیز همراه باشد.

برای آماده کردن خاک مناسب برای پرورش این گیاه، خاک را چند بار بیل زده و مواد طبیعی فراوان مانند کود کاملاً پوسیده یا خاک برگ، به آن اضافه شود.

این کار باعث حفظ رطوبت و حاصلخیزی خاک می‌شود.

بسیاری از باغبانان معتقدند که باید شیارهای کشت لوبیا چشم بلبلی را در زمستان آماده نموده، با کود گیاه پوسیده پر کرد و بعد از پوشاندن شیار‌ها در اواخر بهار، لوبیا‌ چشم بلبلی را کاشت.
در گلدان نیز می‌توان لوبیا چشم بلبلی پروش داد.

گلدانی را انتخاب کنید که حداقل ۴۵ سانتی‌متر قطر آن بوده و حتماً سوراخ‌های زیاد  برای خروج آب داشته باشد. ظرف را به مقدار مساوی از مخلوطی از کود حاوی خاکِ گل (مخلوطی از خاک رس و شن و گیاه پوسیده) و کودی بدون خاک گل پر کنید.

منبع : http://lobi.blogfa.com/post/51 

سرنوشت کدوئیان

خب بریم سروقت کدوها 

اول ی مرور کنیم : سه تا دونه دوستم برام آورده بود . دو نوع کدو  و  کرچک .

من طبق معمول گذاشتم تا جوانه بزنن.

 خب در بالا یکی از کدو ها و کرچک رو می بینید .

دونه های کدوی کرمی رنگ جوانه نزدن.

خب یادمه گفته بودم اسم علمیشونو هم می گم:

میوه های خشک شده ی یک جنس به نام lagenaria به عنوان ظرف استفاده می شوند .

(بعدا به توضیح در مورد ان گیاه می پردازم)

و

میوه های خشک شده ی Luffa(گیاه لیف) به عنوان اسکاج گیاهی استفاده می شود.

(( در مورد کشت این گیاه : پرورش گیاه لیف طبیعی، نیاز به مقداری صبر و شکیبایی دارد. این گیاه یک گیاه معمولی نیست. گیاه لیف در خانواده خیار دسته بندی می شود و نسبت به دیگر گیاهان این خانواده دیرتر رشد می کند، حتی گاهی اوقات بذر به کندی جوانه می زند. گیاه لیف، گیاه مناطق گرمسیری است و در آب و هوای سرد به آهستگی رشد می کند. گیاه لیف به صورت بالارونده رشد می کند و در طول یک فصل رشد ارتفاع آن تا 10 متر یا بیشتر هم ممکن برسد. زمانی که میوه گیاه لیف سبز رنگ است قابل خوردن است و می توان آن را به صورت پخته (مثل پخت کدو) و هم به صورت خام مصرف کرد.  در صورتی که بخواهند از گیاه برای ساخت اسفنج و لیف استفاده کنند، میوه را زمانی می چینند که رنگ آن زرد شود و قسمت های درونی آن فیبری شود. در این زمان دیگر نمی توان از میوه استفاده های خوراکی کرد.   

گیاه لیف به حدود 150 تا 200 روز گرم بدون سرما برای رشد نیاز دارد (بستگی به محل کاشت و نوع گیاه لیف دارد). گیاه لیف به مقدار زیادی نور خورشید، گرما، آب، مواد مغذی و یک داربست بزرگ قوی نیاز دارد. گیاه لیف را باید در یک سطح صاف عاری از علف های هرز و در یک خاک با زهکشی خوب کاشت. گیاه لیف را می توان در گلدان های 25 لیتری نیز کاشت. گلدان باید دارای سوراخ زهکشی مناسب باشد و بعد از این که گیاه لیف در گلدان بلند شد و برای آن داربست تهیه شد نباید جای آن را تغییر داد و آن را به جای دیگر منتقل کرد. زمانی که گیاه شروع به بزرگ شدن کرد باید برای آن داربست تهیه شود. خاکی که برای کاشت گیاه لیف استفاده می شود باید دارای PH خنثی تا کمی قلیایی باشد. برای خنثی کردن PH خاک های اسیدی می توان از آهک استفاده کرد. 

 و خیلی مطالب دیگه که من ازگذاشتنشون صرف نظر کردم . قابل ذکره که با توجه به تصاویر ، گیاه لیف بسیار شبیه خیاره ))

منبع: سایت  Bazram

از این گیاه میشه به عنوان اسکاج ظرفشویی استفاده کرد .

حالا تصاویر پس از کاشت :

کدو

کرچک

این گیاه یک یا چندساله (در مناطق سردسیر بصورت یکساله است) که متعلق به خانواده فرفیون می باشد. 

تکثیر این گیاه بوسیله ی بذر صورت می گیرد. در پاییز خاک به عمق 25 تا 30 سانتیمتر شخم زده شده و کودهای دامی و شیمیایی مورد نیاز به خاک اضافه می شود. پس از دیسک زدن زمین، بذور کرچک از اواسط اسفند تا اواخر فروردین که خطر سرما از بین رفته است در زمین اصلی کاشته می شود. برای کاشت کرچک فاصله بین ردیفها 90 الی 120 سانتیمتر و فاصله بوته ها روی ردیف 40 سانتیمتر در نظر گرفته می شود. در کرچک های یکساله و پاکوتاه فاصله ردیفها 60 سانتیمتر در نظر گرفته می شود. عمق کاشت با توجه به خاک محل کاشت 5/2 تا 5 سانتیمتر در نظر گرفته می شود. میزان بذر مصرفی برای هر هکتار 15 الی 30 کیلوگرم می باشد.

برداشت بذرها در زمانی است که میوه ها کاملا خشک شده اند. برداشت دیرهنگام به دلیل ریزش بذور در اثر باز شدن میوه ها سبب ضرر اقتصادی خواهد شد. عمکرد بذر یک تا دو تن در هکتار می باشد.

تمام اجزای گیاه کرچک سمی هستند، به خصوص دانه ها که بسیار سمی هستند. شما باید دانه های کرچک را از محل بازی کودکان دور نگه دارید زیرا این گیاه زیبا با دانه های لوبیا شکل در صورت بلعیده شدن میتواند کشنده باشد. منبع : سایت Nargil اینو در نظر داشته باشید که این گیاه بسیار بزرگ میشه .چه گیاهی رو هم انتخاب کردم !

بازگشت همه به سوی اوست!

سلام

بعد از چند وقت که با خوشحالی از دانشگاه برگشتم و تصمیم گرفتم تا یک  پست جدید بذارم ، دیدم که لوبیا سفیدم هم به سرنوشت نخود های دوست داشتنیم دچار شده  :((  حالا عکس جوونیاشو با عکس پژمردگیش ، با هم باید بذارم. طفلکی تازه گل داده بود .

در ادامه مطلبی در رابطه با کشت لوبیا سفید هم هست که لطفا توجه کنید.

(پی نوشت: 

باید توجه داشت که گیاهان مرتبط بااین فصل رو در اواخر زمستان کشت میکنند تا در بهار گل بدند و نهایتا این کار در اوایل بهار انجام می شه .ممکه من دیر اقدم به این کار کردم و به همین علت نتونستم وضعیت خوبی برای گیاهام فراهم کنم.

پی نوشت 2:

من نمی دونم چرا این گیاه های طفلک وست داشتنیمو میذارم به امید مامان و داداشم و بر می گردم میبینم یکیشون نابود شده :( )

بعد از مردن!

قبل از مردن

این مطالب در رابطه با کاشت لوبیا سفیده ، شاید بتونم مشکل رو پیدا کنم:

گیاه لوبیا رشد سریعی دارد و بعد از هفت تا سیزده هفته پس از کاشت می توان آن را برداشت کرد.

نام علمی: Phaseolus vulgaris

نوع گیاه: لوبیا از حبوبات است و به صورت سالانه رشد می کند.

نیاز به نور: گلدانی که لوبیا در آن کاشته می شود را در یک مکان روشن قرار دهید ولی در آفتاب کامل نباشد.

نیاز به آب: نباید اجازه دهید گیاه خشک شود و زمانی که گیاه لوبیا شروع به گل دادن می کند به آن آب بیشتری دهید تا خشک نشود. مواظب باشید خاک خیس نشود و فقط خاک را مرطوب کنید. در صورت امکان بهتر است آب دهی صبح انجام شود. در هنگام دادن آب مواظب باشید برگ های لوبیا خیس نشود. برای حفظ رطوبت خاک می توانید از مقداری مالچ استفاده کنید.

کاشت لوبیا:

اگر می خواهید دانه های گیاه لوبیا را برای کاشت ذخیره کنید باید به این طریق عمل کنید: ابتدا باید اجازه دهید غلاف لوبیا خشک شود و سپس آن را باز کنید و دانه لوبیا را از داخل آن بیرون آورید و آن ها را در یک جای خشک و خنک تا فصل بعدی کاشت قرار دهید. اگر گیاهی در دسترس ندارید که دانه های آن را ذخیره کنید، می توانید دانه های لوبیا را از بازار تهیه کنید. لوبیا برای رشد مطلوب به یک خاک حاصلخیز با زهکشی خوب نیاز دارد. 

برای کاشت لوبیا در گلدان، اندازه گلدان حداقل باید 20 سانتی متر باشد. برای گرفتن نتایج بهتر، باید از یک گلدان 30 سانتی متری یا بزرگتر استفاده کرد. باید مطمئن شوید که گلدان به اندازه کافی سوراخ زهکشی داشته باشد. برای کمک به زهکشی می توانید قبل از اضافه کردن خاک یک لایه نازک شن در کف ظرف بریزید.

اگر شما می خواهید گلدان لوبیا را در خانه نگه دارید در هر زمان از سال می توانید کاشت لوبیا را انجام دهید. اما اگر می خواهید گلدان لوبیا را خارج از خانه نگه دارید باید زمانی اقدام به کاشت کنید که خطر سرمازدگی سپری شده باشد. دمای مناسب برای رشد لوبیا 18 تا  21 درجه سانتی گراد است. اگر می خواهید گلدان لوبیا خارج از خانه باشد می توانید دانه های لوبیا را 4 تا 6 هفته قبل از آخرین سرما در خانه نشا کنید و بعد از این که اندازه نهال ها به 10 سانتی متر رسید آن ها به گلدان های بزرگتر منتقل کنید و خارج از خانه قرار دهید.  

دانه های لوبیا را باید در عمق 3 سانتی متری کاشت و فاصله دانه ها از هم باید 15 سانتی متر باشد. برای پشتیبانی از نهال های لوبیا باید برای آن ها داربست تهیه کرد. مثلا می توانید از یک میله استفاده کنید. با این کار از گره خوردن بوته های لوبیا جلوگیری می شود همچنین برداشت لوبیا نیز آسان تر خواهد شد.

برداشت لوبیا

اغلب گونه های لوبیا بعد از گذشت 45 تا 75 روز آماده برداشت هستند. برای برداشت باید غلاف ها را بررسی کنید. زمانی که غلاف ها برآمده شدند آماده برداشت هستند. غلاف ها را به دقت بچینید تا گیاه آسیب نبیند. 

منبع : http://www.bazram.com/how-to-grow-and-care-for-beans-in-containers.html

خب مشکل از خودمم بوده نه مامانم:

1- من توی آفتاب شدید تمام گیاهامو نگه می دارم 

2-موقع آب دادن بهشون معمولا روی برگ هاشون آب میریزم .

3- خوشبختانه من خیلی عمیق به گیاهام آب نمیدم و در حدی که خاکشون مرطوببشه بهشون آب می دم.

4- عمق گلدون مورد استفاده من خیلی کمتر از 30 سانته.

نتیجه  :         باید دوباره و قوی تر شروع کنم 

گیاه آبزی بینام من

سه نوع گیاه آبزی توی آزمایشگاه دانشگاه از ترم پیش گذاشته شده بود . هفته ی پیش متوجه گیاه های ریزی که مشابه دانه های جوانه زده ی گیاه های خشکی هستند ،روی سطح آب شدم . ظاهرا اونها دونه های گیاه های آبزی بودن .تعدادی از اونها رو جدا کردم و داخل آب توی ظرف درداری به خونه آوردم تا اینها رو هم پرورش بدم !

کارم کم کم داره سخت میشه . تعداد زیادی گیاه ،بدون اطلاعات کافی .امیدوارم از پس تعداد زیادیشون بر بیام . 

لااقل با اینکار میتونم گیاه های با دوام تر رو پیدا کنم

از این گیاه که رشد سریعی هم داره میشه توی آکواریوم ها استفاده کرد .